| BMI-interpretatie voor volwassenen | Indexwaarden |
|---|---|
| Ernstige dunheid | < 16 |
| Matige dunheid | 16 - < 17 |
| Lichte dunheid | 17 - < 18.5 |
| Normaal gewicht | 18.5 - < 25 |
| Te zwaar | 25 - < 30 |
| Obesitas niveau I | 30 - < 35 |
| Obesitas niveau II | 35 - < 40 |
| Obesitas niveau III | 40 - |
| Interpretatie van de body mass index voor mensen ouder dan 65 jaar | Indexwaarden |
|---|---|
| Onder normaal gewicht | < 23 |
| Normaal gewicht | 23 - 29 |
| Boven normaal gewicht | > 29 - < 30 |
| Gewichtsvermindering kan in sommige gevallen gepast zijn | 30 - < 35 |
| Gewichtsvermindering is waarschijnlijk gepast | 35 - |
Het is goed om in gedachten te houden dat u geen overhaaste conclusies over dunheid of dikheid moet trekken op basis van de BMI die u krijgt. Voor een persoon ouder dan 65 is de aanbevolen normale BMI-waarde 23-29. Zelfs waarden 23-33 hebben in onderzoeken een lager risico op overlijden aangetoond. Gewichtsverlies voor een persoon ouder dan 65 is mogelijk alleen nodig als de BMI hoger is dan 35.
BMI is een maat van lichaamsgewicht op basis van het gewicht en de lengte van een persoon. Het wordt gedefinieerd als het lichaamsgewicht gedeeld door het vierkant van de lichaamshoogte.
Na het berekenen van uw BMI weet u ook hoeveel u moet vet of gewicht verliezen om de normale gewichtsgrenzen te bereiken. BMI wordt gebruikt om een gezond lichaamsgewicht te schatten, waarbij een gemiddelde lichaamsamenstelling wordt aangenomen.
Er is voorgesteld om de traditionele gewichtsindex te wijzigen. Professor Nick Trefethen van de Universiteit van Oxford heeft bijvoorbeeld voorgesteld de exponent te veranderen van 2 -> 2,5 en het resultaat te vermenigvuldigen met 1,3. Ook deze zogenaamde nieuwe BMI-calculator is op deze pagina\'s te vinden. Een kenmerk van deze rekenmachine is dat hij vriendelijker is voor lange mensen. Het geeft 169 cm lang dezelfde waarde als de traditionele BMI, maar geeft een grotere waarde voor kleinere mensen en een kleinere waarde voor langere mensen.
De nieuwe BMI heeft echter hetzelfde probleem als de traditionele. Hoewel het misschien beter rekening houdt met de lengte, houdt het nog steeds geen rekening met individuele verschillen in de samenstelling van het menselijk lichaam. En het is ook niet geschikt voor gebruik door kinderen, jongeren of ouderen.
Het meten van de tailleomtrek is een betere manier om dik of dun te beoordelen, rekening houdend met individuele verschillen. Vet dat zich rond de taille ophoopt, verhoogt uw gezondheidsrisico's. Op de website vindt u ook de taille-heupverhoudingcalculator en de BRI-calculator, waarvan de berekeningsformule beter rekening houdt met de lichaamsvorm dan met de BMI. U kunt ook uw dagelijkse energiebehoefte en calorie-inname berekenen.
De formule voor het berekenen van de gewichtsindex is oorspronkelijk ontwikkeld door de Belgische wiskundige, statisticus, socioloog en astronoom Adolphe Quetelet (1796-1874). De naam van de index was destijds "Quetelet Index", volgens de uitvinder ervan.
De door Quetelet ontwikkelde formule kan goed worden gezien als onderdeel van zijn uitgebreide levenswerk, waarin dit genie wiskunde en kansverdelingen zag in verschillende verschijnselen om hem heen. Quetelet bestudeerde de ontwikkeling van gewicht en lengte bij mannen, vrouwen en op verschillende leeftijden en ontdekte dat bij volwassenen de verhouding tussen lengte en het kwadraat van het gewicht zeer constant blijft. Quetelet was niet geïnspireerd door het meten van vet of dunheid als zodanig, maar was geïnteresseerd in wiskunde in de natuur en in mensen. Quetelet's werk "A Treatise on Man and the Development of his Faculties" is een klassieker van sociologie en statistiek.
De door Quetelet ontwikkelde index werd voor zijn huidige doel gepositioneerd door de Amerikaan Ancel Keys (1904-2004), wiens specialiteit de invloed van voeding op de gezondheid was. Op dat moment was al vastgesteld dat overmatig vetweefsel schadelijk is voor de gezondheid. Keys heeft de BMI opnieuw uitgevonden. In het artikel "Indices of Relative Weight and Obesity", dat in 1972 in het "International Journal of Epidemiology" verscheen, wordt uitgelegd dat het de formule van Quetelet was die het lichaamsvetpercentage het best schatte door alleen lengte en gewicht te gebruiken. In het artikel wordt de formule ook omgedoopt tot "body mass index". Naast Ancel Keys waren de auteurs van het artikel Flaminio Finanza, Noburu Kimura, Henry Taylor en Martti Karvonen.
BMI is gemakkelijk te berekenen en het internet staat vol met verschillende BMI-calculators :). Het geeft de gemiddelde persoon ook een zeer nauwkeurige meting van het vetpercentage.
Er kan echter worden gezegd dat de BMI te generaliserend is. Het vetpercentage van vrouwen is iets hoger dan dat van mannen, maar dezelfde BMI en zijn interpretaties worden gebruikt voor zowel mannen als vrouwen. Dus in zekere zin maakt BMI vrouwen slank en mannen dik, omdat een groter deel van het gewicht van mannen in spieren zit en minder in vet. BMI houdt ook helemaal geen rekening met individuele verschillen zoals spierkracht.
BMI is ook niet geschikt voor het beoordelen van obesitas of dunheid bij kinderen en adolescenten en ouderen.
Meer informatie:
Quetelet: A Treatise on Man and the Development of his Faculties, 1835, In Engels 1842
Keys, Fidanda, Karvonen, Kimura, Taylor: Indices of relative weight and obesity, 1972, heruitgegeven 2014
Trefethen: BMI (Body Mass Index), 2013